ANG
KANDING NGA SI ZEBRA
Ni Dulce Maria V. Deriada
Sa isa ka uma sa bulubakulodnon nga banwa sang
Santiago, may isa ka puti nga kanding nga si Potpot. Sang sya diutay pa,
nagadaridi ini kon maglakat. Sang sya nagadako, nag-amat- amat pakita ang itom
nga linyalinya sa iya maputi nga balahibo. Si Andres, ang walo ka tuig nga bata
ni Mister kag Misis Canto nga tag-iya sang uma, nalingaw gid sa samay nga itom
sang kanding. Bangod sini, indi na Potpot kundi Zebra ang iya tawag sa
nagadaridi nga kanding nga may linya- linya nga itom. Amo naman ini ang tawag
sang mga sapat sa uma kay Potpot.
Makahalam-ot katama sa mga sapat sang mga
Canto ang nagadaridi nga kanding. Apang labi nga makahalam-otan pa gid sang ila
makita ang kanding nga indi lang daw matumba kon maglakat. May ara pa sang
samay nga itom sa iya puti nga balahibo.
Tuman gid ang sunlog sang mga kanding kay Zebra.
“Sa diin naghalin ang pagkalaw-ay nga
sapat nga ina?” pusnga ni Maoy, ang pinakatigulang kag pinakaalabuton sa mga
kanding. “Ano ayhan ang ginkaon sang iya nanay sang ara sya sa iya tyan? Lukos
kag puti nga kalamay?”
“Ay, sa pagkalaw-ay gid!” sugpon sang
palahikay nga si Purang nga maluyagon magpa-tahom sa iya kaugalingon.
“Mee! Mee!” singgit sang tanan nga kanding.
“Law-ay
si Zebra! Oink! Oink!” ugok ni Budak nga baboy.
“Oink!
Oink” ugok sang tanan nga baboy.
“Law-ay
si Zebra! Maaa! Maaa!” hugyaw ni Momo nga baka.
“Maaa!
Maaa!” hugyaw sang tanan nga baka.
Si
Clang lang nga munga ang wala nag-upod sa pagsunlog sa makaluluoy nga kanding.
Nanamian ang munga kay Zebra kay tuman gid ini ka matinahuron sa iya. Kon si
Clang nagapangita sang lago, si Zebra ang nagaupod sa iya mga piso.
Si
Zebra palangga kaayo sang iya iloy kag amay.
“Malaw-ay
bala ako?” pamangkot ni Zebra sa iya mga
ginikanan.
“Syempre
indi, anak,” ang masunson nila nga sabat.
“Ang
imo samay nagapahibalo nga ikaw pinasahi,” siling sang iloy kag amay.
Palangga
man si Zebra ni Andres. Sya ang nagapakaon sa kanding kon aga. Pagkatapos niya
ini ilakatlakat sa talamnan, dal-on nya ini dayon sa bubon kag paliguan. Indi
si Zebra katulad sa iban nga kanding nga nahadlok sa tubi. Maluyagon ini maligo
kag nanamian gid sya kon gina-bubble bath
ini ni Andres gamit ang lemon shampoo
sang iya iloy. Manami gid ang
piyongpiyong sang kanding samtang ginabasyahan ini ni Andres. Indi makaantos
ang iban nga mga kanding magtan-aw sa iya. “Mee! Mee!” ila singgit.
Nag-abot
ang tig-ilinit kag malapit naman ang pyesta sa Santiago. Matagtuig, ang
gina-kalangkagan sang tanan amo ang paindis-indis sang mga sapat gikan sa
nagkalainlain nga mga uma sang banwa. Sang nagligad nga tuig, ang paindis-indis
amo ang padasigdasig kaon sang hilamon. Ang nagdaog amo si Kurdapya, ang baka
sa uma sang mga Enrique. Wala pa gid sing nadaogan ang uma sang mga Canto sa
mga paindis-indis nga ini.
Subong
nga tuig, ang paindis-indis amo sa pinakamadasig magdalagan nga kanding. May
kakunyag nga namati si Andres sa iya amay sang ini nagsiling nga luyag sang mga
nagadumala sang paindis-indis nga dapat may masakay sa kanding tubtob sa
kataposan agod ilawag ini nga nagdaog. Labaw nga nakunyag pa gid si Andres sang
ginsilingan sya sang iya amay nga sila ni Zebra ang magapasakop sa palumba.
“Pat-od
ka, ‘Tay, nga gusto mo kami ni Zebra magpasakop?” pamangkot ni Andres.
“Huo,
anak. Nagapati ako kay Zebra. Bisan nagadaridi man sya gihapon kon maglakat kon
kaisa, bataon sya kag nagdako nga makusog.”
Sang
naglibot na sa mga sapat ang balita nga si Zebra amo ang magapasakop para sa
uma sang mga Canto, nagwakal naman sila.
“Ay,
sus, indi gani kalakat maayo ang malaw-ay nga kanding nga ina, madalagan pa
abi,” hikay nila. “Indi gid kita sini magdaog.”
Ang
malipayon lang gid amo si Clang kag ang iloy kag amay ni Zebra. Bisan si Zebra
ginkulbaan.
“Ano
abi kon indi ako magdaog?” pamangkot niya sa iya mga ginikanan.
“Indi
importante kon magdaog ka ukon indi,” sabat nila sa bata. “Ang importante,
nag-tinguha ka.”
Aga
pa nagbadlak ang adlaw sa pyesta sang Santiago. Aga man nagbugtaw si Andres kag
si Zebra. Ginpakaon ni Andres ang kanding kag ginpaliguan. Pagkatapos, naglakat
na sila sa duog sang paindis-indis. Pag-abot nila, didto na ang mga kanding kag
ang mga bata nga masakay sa ila. Tanan nga tag-iya sang mga uma sa banwa didto
man. Didto man ang mga sapat sang mga Canto kag madamo pa gid nga mga sapat nga
nagapalibot sa dalaganan sang mga kanding.
Nagsugod
na ang palumba. Naglupok ang rebentador, pabutyag nga madalagan na ang mga
kanding. Nagginahod ang mga sapat.
Malapit
pa lang nga dalagan halin sa starting
line, natipalo si Zebra. Daw mamaoy ang mga sapat sang mga Canto sa ila
nakita.
“Sige
lang, Zebra,” siling ni Andres sa kanding samtang ginhugot pa gid ang kapot
sini sa iya sungay.
Kapila
pa gid ka beses nga daw matumba si Zebra samtang nagadalagan ini. Daw madulaan
na sya sing gana nga tapuson ang palumba.
“Indi
ka magkahadlok, Zebra,” hutik ni Andres sa iya. “Ari lang ako sa likod mo.”
Ginbuy-an sang bata ang sungay sang kanding kag ginhakos sini ang iya liog.
Sang nabatian ni Zebra ang hutik sang bata, may nabatyagan sya nga lain nga
kakusog sa panglawason sini. Kag wala untat ini nga nagdalagan kag nagdalagan.
Sa hinali lang, malapit na niya malambot si Dagul, ang naga-panguna nga kanding
sa palumba.
Daw
indi magpati ang mga sapat sang mga Canto sa ila nakita. Ang mga tawo nagsiling
nga indi lang ang kanding katulad sang itsura sang zebra apang ang kadasig sini
nakuha man niya.
“Maayo,
Zebra!” singgit ni Andres sa kanding. “Da best
ka gid!” Ginhugot niya pa gid ang kupo sa liog sang kanding kag ginlubong ang
iya ilong sa likod sang ulo sini.
Sa pamatyag ni Zebra, tuman gid ang iya
kakusog kag kadasig magdalagan. Sya ang pinakakusog kag pinakadasig nga kanding
sa bilog nga Santiago kag sa bilog nga kalibotan. Natingala ang iban nga mga
kanding kag ang mga nagasakay sa ila kon ano ang natabo kay Zebra.
Sa hinali, nagsinggit ang isa sa mga
nagasakay sa kanding: “Kahibalo ako kon ngaa madasig na magdalagan si Zebra.
Sang ginakaptan pa lang ni Andres ang iya sungay, mahinay ini magdalagan.
Nakita ko sya nga ginhakos ni Andres kag ginlubong ang iya ilong sa likod sang
ulo ni Zebra. Pagkatapos sini, madasig na sya magdalagan.”
Sang nabatian ini sang mga bata nga
nagasakay sa kanding, ginkup-an nila tanan ang liog sang ila ginasakyan kag
ginlubong ang ila ilong sa ulohan sini. Apang wala nagdalagan sing madasig ang
mga kanding kay hinali nga ginbuy-an sila sang mga nagasakay sa ila likod. Indi
sila makaantos sa baho sang ila kanding.
“Grabe!” singgit sang isa ka bata.
“Daw pan-os nga keso!”
“Kabaho
gid!” singgit pa gid sang isa. “Daw pan-os nga gatas!”
Samtang
nagakinagamo ang mga bata kag ang ila mga kanding, naunahan ni Zebra si Dagul.
Ang bata nga nagasakay sini luyag na manaog kay naglain ang iya pamatyag
pagkatapos niya ginhakos sing tuman si Dagul.
Sang
gab-i nga ina, malipayon ang mga sapat sa uma sang mga Canto sa pag-saulog sang
kadalag-an ni Zebra. Labi gid nga malipayon si Clang kag ang iloy kag amay ni
Zebra. Indi man gihapon makapati ang mga
sapat nga nagdaog ang kanding sa palumba. Apang sa baylo sang paghikay, pulos
pagdayaw ang nabatian ni Zebra halin sa mga sapat.
“Pasensya
na, Zebra,” siling ni Maoy kag ni Purang.
“Mee!
Mee! Mee!” sugpon sang mga kanding.
“Pinasahi
ka man gid, Zebra,” siling ni Budak.
“Oink!
Oink! Oink!” sugpon sang mga baboy.
“Da
best ka gid, Zebra nga
kanding,”siling ni Momo.
“Maaa!
Maaa! Maaa!” sugpon sang mga baka.
Kag napuno sang
tingog sang mga sapat ang mainit nga kagab-ihon sa isa ka uma sa bulubakulodnon
nga banwa sang Santiago. Apang subong, mga tingog ini sang kalipay kag bugal
para sa nagadaridi kag may samay nga kanding nga ang ngalan Zebra.*Una nga nabalhag ang ini nga sugilanon sa Magsugilanonay Kita, tinipon nga mga malip-ot nga sugilanon para sa mga bata, nga ginbalhag sang Hubon Manunulat.